شهر این روزها در دست خطاطان و خوشنویسان است. کافی است وقتی دارید در اتوبان‌ها و خیابان‌های شهر رانندگی می‌کنید، نظری هم به بیلبوردهای شهری بیندازید تا ببینید که سازمان زیباسازی شهر تهران با همکاری انجمن خوشنویسان، پایتخت را به ابیاتی خوشنویسی شده مزین کرده‌اند.
سازمان زیباسازی شهرداری تهران این بار در کمپینی با عنوان «شیرین زبان» همزمان با هفته خوشنویسی، ضرب‌المثل‌ها و اشعار نغز ادبیات فارسی را در بیلبوردهای پایتخت اکران کرده است.
در بیلبوردها آثار بیش از ۶۰ هنرمند خوشنویس در داخل و خارج از ایران همچون غلامحسین امیرخانی، احد صباحی‌کیا، احمد شفیعی، اردشیر وکیلی، رسول مرادی، محمدرضا پژند، محمدصادق احدپور و شکرالله برومند به نمایش درآمده که این خوشنویسان ابیات شاعران را به تحریر درآورده‌اند.
احمد شفیعی‌ها، رئیس انجمن خوشنویسان تهران اکران، شیرین‌زبان را همچون نمایشگاهی فرهنگی به وسعت یک شهر دانسته و می‌گوید: اکران «شیرین‌زبان» با روز حافظ و هفته خوشنویسی مقارن شده و از ابیات و ضرب‌المثل‌هایی که همه برگرفته شده از متون فاخر کهن فارسی است، استفاده شده است.
به‌گفته شفیعی‌ها، بازخوردهای مردم از این اکران‌ها بسیار مثبت بوده است: زمانی که فیلم هزاردستان و تیتراژ فیلم با خوشنویسی پخش می‌شد، مردم بیشترین مراجعه را به انجمن خوشنویسان برای ثبت نام در کلاس‌های خوشنویسی داشتند و امیدواریم که پس از این اکران‌ها نیز شور و شوقی مضاعف برای یادگیری خط خوش ایجاد شود. در این اکران‌ها از ضرب المثل‌هایی استفاده شده است که مردم با آنها آشنا هستند و جامعه خوشنویسی بسیار خرسند است که سازمانی همچون سازمان زیباسازی این اکران را انجام داده و این اکران‌ها باعث ایجاد شوق مضاعف برای جامعه خوشنویسی شده است.
رئیس انجمن خوشنویسان تهران، از خط نستعلیق به‌عنوان عروس خطوط اسلامی یاد می‌کند و می‌گوید: خوانانویسی این خط موجب شده است که در سطح شهر اکران شود تا مردم به راحتی در بتوانند این اشعار و ضرب‌المثل‌های اصیل فارسی را ببینند و بخوانند. سازمان زیباسازی با این قبیل اکران‌ها بار نهادهای فرهنگی دیگر را به دوش می‌کشد و امید است در این مسیر موفق باشد.
بدین‌ترتیب، ابیات مختلفی از شاعران برجسته ایران چون حافظ، سعدی، مولوی، عمان سامانی و… و ضرب‌المثل‌هایی با خطی زیبا روی بسیاری از بیلبوردهای تبلیغات فرهنگی پایتخت نقش بسته تا امیدبخش شهروندان تهرانی شود؛ بیت‌هایی مانند «ثوابت باشد ای دارای خرمن، اگر رحمی کنی بر خوشه‌چینی»، «مِهر ابله مهر خرس آید یقین، کین او مهر است و مهر اوست کین»، «هزار نکته باریک‌تر ز مو اینجاست، نه هرکه سر بتراشد قلندری داند»، «با خرابات‌نشینان ز کرامات ملاف، هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد»
