در بررسی شهرهایی که با مشکل آتش‌زدن زباله روبه‌رو هستند مشخص شد که بیشتر این موارد در جایی اتفاق می‌افتد که شهرداری‌ها نمی‌توانند پسماندها را به شکل مؤثر جمع‌آوری کنند.
به گزارش درباره تهران؛اگرچه فناوری‌های بازیافت زباله در جهان پیشرفت زیادی کرده اما این پیشرفت به شکل یکدست در تمام جهان اتفاق نیفتاده است. هنوز شهرهای زیادی در جهان هستند که زباله‌های خود را در اطراف شهر رها می‌کنند یا آن را در فضای باز آتش می‌زنند.
درحالی‌که شهرداری تهران دائم به‌دنبال روش‌های جدید برای نظم بخشیدن و پایدار کردن روند جمع‌آوری و دفن زباله بوده و از این نظر در گروه شهرهای نوگرا قرار می‌گیرد، بسیاری از شهرهای کشورهای توسعه‌نیافته همچنان موضوع پسماند را یک مشکل جدی تلقی نمی‌کنند یا اینکه از حل آن ناتوان هستند.
جمع‌آوری زباله به ۲ دسته کنترل شده و کنترل نشده تقسیم می‌شود. در روش کنترل شده، در تحقیق ۲ پایگاه اطلاعاتی لویدرجیستر و ویژوال‌کپیتالیست از شهروندان ۱۴۰ کشور نظرسنجی شده و اطلاعات به‌دست آمده نشان می‌دهد مهم‌ترین نوع دفع زباله، جمع‌آوری دولتی – شهرداری است و بعد از آن آتش زدن در فضای باز قرار دارد. در نزدیک به ۳۰ کشور زباله‌های شهری در فضای باز به آتش کشیده می‌شود و بیشتر از ۱۵کشور پسماند شهری را در بیرون از شهر رها می‌کنند.
در بررسی شهرهایی که با مشکل آتش‌زدن زباله روبه‌رو هستند مشخص شد که بیشتر این موارد در جایی اتفاق می‌افتد که شهرداری‌ها نمی‌توانند پسماندها را به شکل مؤثر جمع‌آوری کنند. در نتیجه بسیاری از خانوارها ترجیح می‌دهند که زباله‌های خود را با آتش‌زدن معدوم کنند. البته این موضوع در همه جا یکسان نیست و بیشتر این شهرها در آفریقای مرکزی و تعدادی در آسیای جنوب‌شرقی قرار دارند.
معاهده بین‌المللی زیست‌محیطی «کنوانسیون استکهلم» که سال ۲۰۰۱ امضا شد و از سال ۲۰۰۴ در حال اجراست، درباره آلاینده‌هایی که در طبیعت باقی می‌ماند هشدار داده است. بخشی از این آلاینده‌ها شامل موادی است که بر اثر آتش زدن زباله‌های شهری وارد آب، هوا و خاک می‌شود و سال‌ها باقی می‌ماند. دیوکسین‌ها از این گروه هستند که بدن موجودات زنده را آلوده می‌کنند و وارد زنجیره غذایی می‌شوند. این مواد در بافت چربی بدن حیوانات و انسان جمع می‌شود.
